Zalety i wady faktoringu

Istota faktoringu sprowadza się do nabywania od faktorantów za określoną cenę wierzytelności przysługujących im w stosunku do dłużników oraz świadczenia dodatkowych usług. W czasach trudności gospodarczych wiele firm ma problem z terminowymi płatnościami. Odbiorczy często nie są w stanie zapłacić w terminie za faktury w dniu ich wymagalności, a coraz powszechniejszą praktyką jest uzależnianie zakupu towarów od wydłużonego terminu płatności. Tu właśnie pojawia się miejsce dla factoringu, który jest wykorzystywany przez firmy m.in. do poprawy wskaźników finansowych i struktury bilansu.

Na runku pojawiło się kilka rodzajów factoringu, tj.: faktoring właściwy (pełny) i niewłaściwy (niepełny). Pierwszy z nich polega na zbyciu wierzytelności w sposób bezwarunkowy, czyli w wyniku zawarcia umowy faktor nabywa wierzytelność w sposób ostateczny, ponosząc przy tym pełne ryzyko wypłacalności dłużnika. Faktoring niewłaściwy z kolei cechuje warunkowe przeniesienie wierzytelności, co w praktyce oznacza, że faktor nabywa wierzytelność pod warunkiem, iż dłużnik ją zapłaci w przewidzianym terminie. Ryzyko wypłacalności dłużnika obciąża tym samym wierzyciela (faktoranta).

W praktyce stosowane są najczęściej dwie formy factoringu - faktoring jawny i faktoring cichy. Pierwszy z tych rodzajów faktoringu oznacza sytuację, kiedy dłużnik jest powiadomiony o przejęciu przez faktora należności, natomiast faktoring cichy - kiedy dłużnik nie został powiadomiony o tej transakcji.

Zastanawiając się dla kogo szczególnie factoring jest adresowany, wymienia się zazwyczaj przedsiębiorstwa, które:

·         mają stałych odbiorców towarów lub usług;

·         chcą zdyscyplinować dłużników do terminowego wywiązywania się z płatności;

·         nie spełniają wymogów koniecznych do uzyskania kredytu bankowego;

·         przywiązują dużą uwagę do dokładnego planowania wpływów i wydatków;

·         ponoszą znaczne koszty z tytułu udzielonych kredytów kupieckich.

Oprócz zalet faktoring ma niestety również wady, w tym jedną podstawową - wyższa cena w porównaniu z kredytem obrotowym. Na koszt faktoringu składają się przede wszystkim: prowizja przygotowawcza płatna raz w roku, prowizja naliczana od wartości faktury przekazywanej do faktoringu, odsetki określone jako stawka WIBOR powiększona o marżę, a także pozostałe opłaty uzależnione od firmy faktoringowej.

Statystyki potwierdzają rosnący w wielu krajach Europy procent przedsiębiorstw, które zdecydowały się wykorzystać faktoring jako źródło finansowania. Warto przekalkulować sobie koszty wykorzystania factoringu, w porównaniu do innej formy finansowania, pamiętając jednak, że factoring to nie tylko finansowanie, ale  też możliwość skorzystania z pełnego administrowania wierzytelnościami, tj. szeregu dodatkowych usług obejmujących np. monitoring, zarządzanie spływem należności połączone z dyscyplinowaniem odbiorców, a czasami nawet przejęcie ich niewypłacalności. Często również factoring obejmuje usługę inkasa czy windykację należności. Ma to bardzo duże znaczenie szczególnie, gdy współpracujemy z dużą liczbą odbiorców – wówczas koszty samodzielnej obsługi klientów i faktur są zazwyczaj wysokie. Tym samym factoring najlepiej sprawdza się nie przy transakcjach jednorazowych, ale w przypadku przedsiębiorstw współpracujących z dużą liczbą kontrahentów.